Kategorie
Բառարան
- Օրը ճաշ դառնալ
կեսօրն անցնել Առավոտը լուսանում է, էս ծառան վեր չի կենում տեղից։ Տերը դուրս է գնում, տուն է գալի, էս ծառան դեռ քնած է։ — Ա՛յ տղա, դե վեր կաց, է՜, օրը ճաշ դառավ։ — Հը՞, բարկանո՞ւմ ես դու…— գլուխը վեր է քաշում ծառան։ Հովհաննես Թումանյան – Տերն ու ծառան
Archiwa
- Grudzień 2018 (1)
- Sierpień 2018 (1)
- Czerwiec 2018 (1)
- Grudzień 2017 (2)
- Sierpień 2017 (1)
- Czerwiec 2017 (3)
- Maj 2017 (1)
- Wrzesień 2016 (2)
- Sierpień 2016 (1)
- Czerwiec 2016 (1)
- Maj 2016 (1)
- Styczeń 2016 (1)
- Grudzień 2015 (2)
- Listopad 2015 (2)
- Październik 2015 (4)
- Wrzesień 2015 (6)
- Sierpień 2015 (2)
- Lipiec 2015 (3)
- Czerwiec 2015 (1)
- Maj 2015 (1)
- Kwiecień 2015 (2)
- Marzec 2015 (4)
- Luty 2015 (1)
- Listopad 2014 (1)
- Wrzesień 2014 (1)
- Sierpień 2014 (1)
- Kwiecień 2014 (1)
- Styczeń 2014 (1)
- Październik 2013 (2)
- Wrzesień 2013 (2)
- Sierpień 2013 (1)
- Czerwiec 2013 (1)
- Maj 2013 (4)
- Kwiecień 2013 (12)
- Marzec 2013 (22)
- Luty 2013 (25)
- Styczeń 2013 (2)