Բախտն անիծել

ճակատագրից դժգոհել; իր ճակատագիրը նախատել

Ու հետն սկըսավ ողբալու կոծել, Իր օրը սըգալ,իր բախտն անիծել, Թե անբախտ եղավաշխարքի միջում, Ոչ մի տեր ունի, ոչ մարդնէ խըղճում… Սասունցի Դավիթը – Հովհաննես Թումանյան