Kategorie
Բառարան
- Օրը ճաշ դառնալ
կեսօրն անցնել Առավոտը լուսանում է, էս ծառան վեր չի կենում տեղից։ Տերը դուրս է գնում, տուն է գալի, էս ծառան դեռ քնած է։ — Ա՛յ տղա, դե վեր կաց, է՜, օրը ճաշ դառավ։ — Հը՞, բարկանո՞ւմ ես դու…— գլուխը վեր է քաշում ծառան։ Հովհաննես Թումանյան – Տերն ու ծառան
Archiwa
- kwiecień 2020 (1)
- grudzień 2018 (1)
- sierpień 2018 (1)
- czerwiec 2018 (1)
- grudzień 2017 (2)
- sierpień 2017 (1)
- czerwiec 2017 (3)
- maj 2017 (1)
- wrzesień 2016 (2)
- sierpień 2016 (1)
- czerwiec 2016 (1)
- maj 2016 (1)
- styczeń 2016 (1)
- grudzień 2015 (2)
- listopad 2015 (2)
- październik 2015 (4)
- wrzesień 2015 (6)
- sierpień 2015 (2)
- lipiec 2015 (3)
- czerwiec 2015 (1)
- maj 2015 (1)
- kwiecień 2015 (2)
- marzec 2015 (4)
- luty 2015 (1)
- listopad 2014 (1)
- wrzesień 2014 (1)
- sierpień 2014 (1)
- kwiecień 2014 (1)
- styczeń 2014 (1)
- październik 2013 (2)
- wrzesień 2013 (2)
- sierpień 2013 (1)
- czerwiec 2013 (1)
- maj 2013 (4)
- kwiecień 2013 (12)
- marzec 2013 (22)
- luty 2013 (25)
- styczeń 2013 (2)